سروش رفیعی: اصلا حوصله فوتبال ندارم؛ تمام زنان و دختران سرزمین مهم هستند
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۸۶۹۱
سروش رفیعی بیان کرد فوتبالیستها از بدبختی و کف جامعه به اینجا رسیدند؛ فوتبال را ول کنید!
سروش رفیعی صحبت هایی را عنوان کرد.
به گزارش طرفداری، سروش رفیعی در مصاحبه پس از بازی مقابل تراکتور به حمله حسن عباسی به جامعه فوتبال واکنش نشان داد:
اصلا حوصله حرف زدن درباره فوتبال را ندارم و اهمیتی هم برایم ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اننقاد از فدراسیون فوتبال افزود:
یک چیزایی آدم را اذیت می کند. ماکه نبودیم و ندیدیم… وقتی می گوییم در این مملکت شهید دادیم. شهدا بخاطر ناموس و وطن آمده اند اینکار هارا کرده اند. اینکه هرکسی بیاید درباره فوتبالیست ها هر حرفی دلش می خواهد بزند و ما سرمان را پایین بیندازیم. دیگر ما انقدر هم بدبخت نیستیم که هرچه زورشان میرسد بگویند و از فوتبالیست ها ایراد بگیرند و ما سکوت کنیم. نمیدانم فوتبالیست ها چه ظلمی کردند. آقای تاج و مسئولین فدراسیون شما کجا هستید؟ هرچه به ما می گویند به شما و خانواده تان برمیگردد. من نمی توانم خرده از کسی بگیرم؛ من خودم شخصا این حرف هارا میزنم.
هافبک پرسپولیس افزود:
این آقا دفعه پیش هم اظهار نظر کردند و ما استوری گذاشتیم و اسمی در کردند. نمیدانم این را چه کسی گردن می گیرد، که ما یقه آن را بگیریم. اینجوری هم نیست که هرچیزی دلت می خواهی بگویی… آقای گل محمدی دیروز خوب مطرح کرد که شما اصلا عددی نیستید که بخواهی درباره زن و بچه ما حرف بزنید. واقعا نمی دانم این شخص کیست ولی اگر کسی آن را حساب نمی کند چگونه پشت میکروفون جلوی آن همه آدم حرف میزند و حرفش را گوش میکنند. اگر کسی اورا گردن میگیرد تا ما به او شاکی بشویم.
سروش رفیعی درباره حمایت از حسین ماهینی بیان کرد:
چگونه است که اگر ما یک کلمه حرف میزنیم و از حسین ماهینی دفاع میکنیم صد بار به ما زنگ میزنید و از ده جا میخواهید و شب بازی سراغمان میآیید اما یکی بیاید و به ناموس ما هرچیزی بگوید و برود؟ اینجوری هم نیست. نمیدانم کی هستی ولی وجود داری بیایی بدون بادیگارد و حمایت در چشم ما نگاه کنی و در مورد زن و بچه ما حرف بزنی. وجودش را داری؟ به خدا اگر داشته باشی.
وی در ادامه افزود:
بس است دیگر، هرکسی بیاید و بگوید فوتبالیستها اینجوری و اونجوری. فوتبالیستها چه کار کردند؟ فوتبالیستها به هرچی رسیدند از کف جامعه رسیدند. تو وجودش را داری در مورد این همه آدم که زن و بچهاش آنور دنیا هستند و همه هم میدانیم و شما از همه بهتر میدانی و جزو زن و بچه سیاستمداران هستند، وجودش را داری در مورد آنها حرف بزنی؟ به خدا اگر داشته باشی.
هافبک پرسپولیس ادامه داد:
اگر همچین حرفهایی را قبلا هم زده، اشتباه بوده. من انقدر بی شخصیت و بی ادب نیستم مثل این آقا که حرف بزنم. اما به فرض زن و بچه این آقا حجاب اسلامی دارند، دمشان گرم. دلشان خواسته، انتخابشان بوده و دوست دارند حجاب اسلامی دارند و ما باید احترام بگذاریم. اما به تو ربطی ندارد زن و بچه من چجوری لباس میپوشند. من نوعی منظورم فوتبالیستهاست. در مورد این اتفاقات واکنشی نشان دهیم. چقدر بدبختی؟ البته شاید دنبال این هستی با اسم فوتبالیستها گنده شوی اما نه که هرچه دلت خواست بگویی. برای من همان اندازه که زن و بچه مهم است، دختران و زنان این سرزمین هم مهم هستند. مهماند. همهشان مهماند، همهشان ناموسهای ما و هموطنان ما هستند. اجازه به خودتان ندهید که هرجوری دلتان خواست درباره آن ها حرف بزنید. فوتبال را ول کنید.
اخبار داغ
ریکاردو ساپینتو دو جلسه محروم شد حسن یزدانی بیرون میماند؟ / تبعات مصاحبه آتشین پدر علیه دبیر آنفیلد نظاره گر هت تریک بازیکن حریف پس از 13 سال / نکته آماری گل روبرت لواندوفسکی به مایورکا (مایورکا 0-1 بارسلونا)منبع: طرفداری
کلیدواژه: فوتبالیست ها سروش رفیعی زن و بچه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۸۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزگار متفاوت زنان اراکی
روزنامه شرق نوشت: دیدار تیمهای آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکیها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهرهای همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیتهایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرفشدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمیشود.
از آنجا که پیشازاین، «زیرساخت» کاربردهای متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمیتواند توجیهکننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر میرسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابتهای لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالیها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمیجامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، بهویژه در آغوش کشیدن چندثانیهای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیتهای بهوجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.
محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحثبرانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیانبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانستهاند برای تماشای بازی تیمشان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بودهاند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحثهای متعددی را در پی داشته است.
بحث اصلی دراینمیان این است که آیا اصولا ورود یک جیمیجامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامههایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کردهاند که نه برای بازیهای تیم ملی؛ بلکه برای همه بازیهای لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفتهرفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیتفروشی هم رفت و زنان علاقهمند به فوتبال توانستند بعد از سالها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.
فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطرهچکانی عمل کرد و رفتهرفته تعداد ورزشگاههایی را که زنان میتوانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهرهای اصلی ازجمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعدها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاههایی که زنان میتوانند برای تماشای بازیهای لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقهمند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلانشهر دیگر هم که ممنوعیتها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آنها برای تماشای بازیهای لیگ برتر داده نشده است.
به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر ازجمله همین اراک، از ابتدای فصل تاکنون زنان علاقهمند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه میرفتند که این مورد هم بهتازگی با محدودیتهایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقهمند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته میشود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه میشود؟ آیا در این زمینه نمیشد برخورد بهتری با زنان شود و آنها را در این برهه از علاقهای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آنهم در شرایطی که برای مسائلی بحثبرانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیقتری دارد، برخورد متفاوتی شده است.
ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیتهایی که پیشازاین از سوی نهادهای بینالمللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و میتواند منجر به آماتورشدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامهای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راهنیافتن زنان به ورزشگاه، ایافسی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بیاعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟